در دیار نیلگون خواب

نام تو مرا همیشه مست میکند

این نامه رو لیلا فقط بخونه...!

چی میشه که یه آدم به درجه ای میرسه که حاضر میشه بمیره که دیگران راحت تر زندگی کنن؟

به چی فک میکنه؟

به زنش که بعد از اون چه زندگی ای داره؟

به بچه هاش که چطوری بزرگ میشن؟

اصن به اینا فک میکنه؟

گاهی فک میکنم اگه من مرد بودم و زمان جنگ وجود داشتم میرفتم جبهه؟؟!!!

یا همین الان...

اگه مرد بودم میرفتم سوریه؟!!!

اگه با همین باورا و همین طرز فکر مرد بودم نمیرفتم!!!!

من واقعا به اون درجه از ایثار نرسیدم!

من هنوز دلم گیر این دنیاست!!!!

.

.

.

یه عده دیگه ای هم هستن یه جور دیگه میمیرن...

با عملیاتای انتحاری و تروریستی...

خوب شاید اونام باور دارن که کار درست اینه.

شاید فک میکنن اینطوری به خدا میرسن...

اونی که خودشو آتیش زد تا به نمیدونم چی چی اعتراض کنه چی؟!!!!!

اون به چی فک میکرد؟

.

.

.

چی میشه که یه آدم تصمیم میگیره نباشه تا دنیا جای بهتری باشه؟؟؟؟!!!!!



ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
من مست می عشقم
هشیــــار نخواهم شد
وز خواب خوش مستی
بیـــــــدار نخواهم شد
****************

من در اینستاگرام:
https://www.instagram.com/woodstory.ir/
آرشیو مطالب
Designed By Erfan Powered by Bayan