1. خودمو گذاشتم جای یکی از فروشنده های پلاسکو!
پدری که خانواده شو لای پر قو نگه داشته
یهو میبینه مغازه چند میلیاردیش داره میسوزه!
به علاوه همه پولای توی گاوصندوقش...
به علاوه همه جنسای شب عیدش که با چک خریده بوده و قرار بوده بعد فروش پولشو بده...
به اضافه همه چک و سفته هایی که احتمالا مبلغای بالایی داشتن...
به چشم میبینه که داره از عرش به فرش میاد!
حاصل عمرش داره نابود میشه...
من اگه همچین پدری بودم حتما تو اون لحظه سعی میکردم برگردم و چند برگ از زندگیمو نجات بدم!
+ نمیدونم دبستان بودم یا راهنمایی... شیراز سیل اومد. هیچ مغازه ای تخریب نشد، اما جنساشون از بین رفت... خیلیا سکته کردن! :(
حق بدیم بهشون!
خدا همه مردم و اون آتش نشانای عزیز رو رحمت کنه.
2. وبلاگ من کودکانه ست، درست!
ولی شده تا حالا من به کسی بگم چرا وب من نمیای؟؟؟؟؟
تا حالا از کسی پرسیدم چرا کامنت نمیذاری یا دنبالم نمیکنی؟!!!
واقعا هیچ اجباری برای خوندن این وبلاگ کودکانه ندارید!
اینکه لطف میکنید و منو میخونید برام یه دنیا میارزه و از همه تون ممنونم.
ولی اگه این خوندن باعث میشه انتظار متقابلی از من داشته باشید، لطف کنید و قطع دنبال بزنید!
این برام خیلی قابل درک تر از اینه که بهم توهین کنید!
حتی کامنتامو هم بستم! کافی نیست؟؟؟؟؟؟
- شنبه ۲ بهمن ۹۵ , ۱۲:۳۴
