در دیار نیلگون خواب

من خیلی به این حرف فکر کردم و واقعا به این حرف ایمان آوردم ، اونقدر مردم با هم دشمن شدند و هستند که کاندیدهای که شرکت میکنند و رای میارن یا نمیارن با هم دشمن نیستند حتی این دیده شده برای تداوم خودشون گاهی مثل این فیلم های کره ای هست که پسر فلانی میره خواستگاری   دختر فلانی بعد به ازدواج این دو ختم میشه ،  که ارتباطشون بهتر بشه همون کار رو میکنن دقت کنیم و بریم نگاه کنیم و بررسی بشه دقیقا همینه ! حتی اگر دختر یا پسری هم نداشته باشند از فامیل های نزدیک شون به عقد فامیل های اونا در میارن !
و ما فکر میکنیم(کلی فکر کنیم به شخص خاصی منظورم نیست انصافا) عه فلانی رای نیاورد و تا آخر اون دوره ریاست جمهوری ناراحت میشیم که اگر رای میاورد وضعیت مملکت اینجوری نبود در صورتی که من یکی با این حرفا به این نتیجه رسیدم اصلا انتخابات این شکلی فرمالیته است.
وقتی که کاندیدها بعدش با هم رفیق هستند ولی در ظاهر امر مردم رو به جون هم میندازن. و حتی به این به جون هم انداختن فکر کردم .
به جون هم میندازن که انتخاباتی پرشور پرشور داشته باشیم و واقعا هم هر سال پرشورتر از سالهای قبلش انتخابات برگزار میشه!

ستارخان جمله قشنگی میگه اونم اینکه :
دشمنان ما تنها وقتی می توانند بر ما پیروز شوند که خود ما دشمن همدیگر شویم.
که متاسفانه بعد از اون داستان بگم بگم ها این جرقه ی تلخ تو مملکت ما افتاد و هر روز که داریم پیش میریم میبینیم این جرقه کم کم آتش میگیره حالا چه خوشمون بیاد چه بدمون بیاد :(


+

لطفا جز گندم عزیزم ، کسی کامنت منو جواب نده و به حاشیه نبره چون من حرفم خارج از بحث سیاسی این پست است و از حوصله ی من خارجه که ادامه حرفامو بگم و سیاسی گونه جواب بدم. چون نه حوصله دارم جواب بدم نه حوصله دارم که بازم بداخلاقی ها رو احیانا اینجا هم ببینم.
همین .

ممنونم